Canım can çekişir can evimde didem'den dökülür dermansız halım!
güman ettim . günüm onla ağdır dedim dünyamı kara eyledi zalım!
beyhuda esenbir külektir od almaz gayrı kül oldu har'ım
suya verdim hayal-ü emeğimi oldu bana ızdırap kar'ım
vecdinde değilim gayrı; dünün , bugünün arzı yok bana zamanın
insaftan nasılda bihaber oldun kıymadın bana gözlerine bakımlık ama'nın
bir kırık yaz bestesiydi sen döktün ne ki var üstüme hazanın!
en itisi saplandı gönlüme bir mayıs akşamında kaderde kaza'nın!
beymuradım gayrı, nim kaldı tebessümler dudağımda
''ölürüm sensiz'' deyişin yankılanıyor hala gönül dağımda
nice bir tufandı Ya Rabb dağılmaz saplı kaldı ufkumda
bir hüzündür yadda kalan,yalan sözündür,yürekte hala yanan közündür
namertlik;gögsünde,gülüşünde saklı kalmış özündür,
isyanlar belalar düğümleniyor soluksuz nutkumda!
( Manas Aşkın DEMİRKOL.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder