Gün açmaz gecede yolunu yitirmiş ıslak kanatlı üşümüş bir martı çırpınışıdır avuçlarımda yüreğim!
ağlamam senin için, varsın deniz kaplumbağaları göz yaşlarımızda hayata tutunsun diyeydi göz yaşı döküşüm!
bir kartalın gök yüzüne , sert esen rüzgara kafa tutuşuydu vakitsiz kanat çırpışıyla gözünden düşüşüm!
yanıtsız sorularla , hüsran yüklü yıldırımlarla yıkıldı güven direği!
fütursuz , onursuz , bir cami avlusuna bırakmaktı hayalleri senin aşk'ının gereği!
ben feryat etmesem uyanmayacakmış guruba batan güneş, çürümeyecekmiş gönlümde ilenen leş!
delemiyor ufka bakan gözlerim enginleri , eremiyor huzura yaralanmış benliğim!
bir hoyrat kafkas poyrazıdır sözlerim , yürüyemedim mutluluğa çileyle prangalanmış dizlerim!
sızlıyor sırtımda ihanetinin saplandığı yerler gülüşün belirince gözlerimde
heyhat ! yaramı saracaklarmış gülerim , ulan bassam cihanı bağrıma yakar dünyayı belkide gönlümde közlerim!
(MAD)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder