Gözlerimin sızlayışıyla seyrin
deyim
yine gecenin,
vurgun sarsıntıları yaşıyor ruhum,
sevdaya dar geliyor gönül
anne karnında bir cenince, iki kat olmuşum yokluğunda!
çehremin gülü solmuş, mutluluğumun miadı dolmuş bir tek adın ezberim olmuş mankut benliğimde!
Diken üstüne uzanmışım , ben kaybetmeyi kendime şan sanmışım!
Acı hakikatın tadıdır, karanfilin kokusu o günlerin yadıdır!
Kars'ın ayaz geceleri boranı tayga dallarında adımı fısıldatır!
Bu bir mazlum ahıdır ki bir eli benim bir eli senin yakandadır!
Göz yaşım gazyağı gönlüm pamuk,
kıvılcımları senin bakışında gülüşünde saklıdır!
Tırnaklarımdan çekilir canım her adının hükmünde verilen nefeste!
Ben keman, gördüğüm her güzel bir tel , inleyişimde sense beste!
Mağrur bir doğan can çekişiyor sevda adlı kafeste!
Ne yazar , ne söylerim bilmiyorum!
Dedimya mankut benliğin diliyle sayıklıyorum!
Beliriyor nur siman karanlık tavanımda görüp dokunamıyorum!
Bir hançerle ben her gece bu saatlerde dağlanıyorum!
Haricen iğleşir yaralar ben dahilimdeki sancılarla kıvranıyorum!
Her gece ölmek için her sabah yeniden azapla diriliyorum!
çelik eğilmez derlerdi belimden kırılıp kanımdan boğuluyorum!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder